Po ponad 9 miesiącach od wypuszczenia eksperymentalnej wersji 3.3.6-pre1 zespół tworzący OpenZaurusa przygotował nową wersję testową oznaczoną numerem 3.5.1. Wersja 3.4 została pominięta ze względu na zmianę środowiska używanego do budowania dystrybucji - nowe wersje budowane są przy użyciu środowiska OpenEmbedded. Co to jest OpenZaurus?
OpenZaurus powstał jako alternatywa dla systemu standardowo dostarczanego przez firmę Sharp. Głównym celem było stworzenie otwartej dystrybucji uwzględniającej potrzeby deweloperów i wymagających użytkowników. Jako bazę przyjęto Debiana. Całość od początku była robiona w duchu OpenSource.
System został zaprojektowany tak, by użytkownik mógł go skonfigurować dowolnie w zależności od własnych potrzeb. Główną pomocą w tym jest możliwość zapisywania danych w pamięci Flash (co nie było wcześniej możliwe na Zaurusie SL-5000/5500) a co za tym idzie umożliwienie zainstalowania w niej dowolnego zestawu programów. Ze względów licencyjnych OZ nie zawiera komercyjnego oprogramowania dodawanego przez firmę Sharp jednak można je uruchomić dzięki dodatkowym bibliotekom.
Jako główne GUI przyjęto OPIE, będące rozwinięciem systemu Qtopia używanego w systemie Sharpa. W przeciwieństwie do standardowego dla Zaurusów systemu nie jest to jedyny wybór. W ciągu ostatnich miesięcy dodane zostało GPE będące standardem w dystrybucji Familiar/Ipaq. Możliwe jest uruchomienie jednocześnie OPIE, GPE i konsoli tekstowej.
Wersja 3.5.1
W odróżnieniu od poprzednich edycji OpenZaurus 3.5.1 dostępny jest w trzech formach:
- boostrap-image: minimalny system bez środowiska graficznego
- opie-image: środowisko graficzne OPIE (oparte o QT/Embedded)
- gpe-image: środowisko graficzne GPE (oparte o X-Window System)
Pozwala to wybrać zestaw oprogramowania w zależności od potrzeb. Do grupowego instalowania poszczególnych części systemu przygotowane są metapaczki
.
Obrazy i paczki są do pobrania na stronie projektu.
Informacje dodatkowe (oraz uwagi uzytkowników) dostępne są w wiki OpenEmbedded: OZ Release Notes.
Z lewej OPIE, z prawej GPE.
Obsługiwane są wszystkie modele Zaurusów poza SL-A300 and the SL-6000 (prace nad uruchomieniem na nim OZ są w toku - będzie obsługiwany w następnych wersjach).
Od wersji 3.5.1 OpenZaurus budowany jest przy użyciu środowiska OpenEmbedded. Pociągnęło to za sobą także zmianę kompilatora na gcc 3.x (pierwsze próby było widać w eksperymentalnej wersji OZ 3.3.6-pre1 gdzie był użyty gcc 3.3). Nowy gcc pozwolił na przyspieszenie pracy programów (efektywniejszy kod generowany przez kompilator). Ze względu na fakt, że procesory ARM nie posiadają koprocesora matematycznego, przy tworzeniu OpenZaurusa 3.5.1 użyty został gcc 3.4 w trybie "soft-float", czyli z programową obsługą kodu zmiennoprzecinkowego (normalnie było to obsługiwane przez emulator FPU zawarty w kernelu). W efekcie uzyskano kilkunastokrotne przyspieszenie.
Nic jednak nie jest doskonałe. Nowa wersja OpenZaurusa nie jest zgodna z poprzednimi wersjami systemu, gdyż zastosowanie gcc 3.x pociągnęło za sobą zerwanie kompatybilności binarnej. W wielu przypadkach możliwe jest jednak uruchomienie starych programów dzięki dodatkowym bibliotekom.
Aktualne plany przewidują wypuszczanie nowych wersji testowych co 2 miesiące. W planach jest przejście na uClibc zamiast glibc (w efekcie system będzie zajmował mniej miejsca).
Plusy OpenZaurusa
Po pierwsze pełna wolność - kod całego systemu jest dostępny więc można zmienić wszystko (przy czym poprawki, sugestie i raporty błędów warto przesłać do autorów).
Po drugie możliwość wyboru - posiadacz Zaurusa SL-5000/5500 otrzymuje możliwość zdecydowania jak chce mieć podzieloną pamięć operacyjną. Czy ma to być 32MiB RAM i tyle samo ma ramdysk (układ jak w systemie Sharpa) czy też wygodne 48/16 lub popularny układ 64/0 (używany głównie przez posiadaczy kart pamięci).
Przydatną rzeczą jest możliwość zapisu danych do pamięci Flash co pozwala na dowolne zestawianie używanego oprogramowania a w połączeniu z układem 64/0 powoduje, że niestraszny jest koniec baterii.
Dużym plusem jest fakt, że w przeciwieństwie do systemu Sharpa załączone oprogramowanie jest aktualne i dobrze współpracujące ze sobą. W ramach dystrybucji dostępne są dwa środowiska graficzne: OPIE 1.1.6 (aktualna wersja testowa) i GPE (także w najnowszej wersji). System zapewnia pełną obsługę kart WiFi i Bluetooth oraz wiele innych programów z różnych kategorii.
Następną ważną cechą jest uaktualniony kernel. Z wielu powodów jest to nadal 2.4.18 jednak został on w wielu miejscach usprawniony:
- procentowy odczyt poziomu baterii (zamiast 4-stopniowego)
- sterowniki do kart Bluetooth i WiFi
- przyspieszony dostęp do kart pamięci
- mniejszy font na konsoli
- nowe logo
No i nie należy zapominać o przyroście prędkości w nowej wersji :)
Czym jest OPIE?
Open Palmtop Integrated Enviroment to bardzo rozbudowane środowisko graficzne oparte o bibliotekę QT/Embedded. Z jego ważniejszych cech wyliczyć należy:
- otwarty dostęp do źródeł
- stały rozwój i otwartość autorów na nowe pomysły
- bardziej rozbudowane aplikacje niż ich odpowiedniki w systemie Sharpa
- obracanie ekranu bez restartu środowiska graficznego - całość odbywa się w locie przez wybranie opcji z menu
- pełna lokalizowalność - obejmuje to zarówno komunikaty ekranowe jak i klawiaturę ekranową oraz sprzętową
- możliwość dostosowania wyglądu systemu do własnych upodobań - można zmienić temat i kolorystykę GUI, wygląd każdej zakładki w launcherze (tło, wielkość ikon)
- możliwość używania zarówno dedykowanych fontów w formacie QPF jak i popularnych TrueType/OpenType
Fonty QPF i TrueType.
OpenEmbedded
Środowisko OpenEmbedded zostało utworzone od podstaw przez autorów OpenZaurusa. Z biegiem czasu do ekipy dochodziły kolejne osoby - dość ważnym momentem było przyłączenie się ekipy zajmującej się Familiarem.
Pierwotnie OE utworzono jako zamiennik starego buildroota od OZ. Na początku używany był do budowania pakietów na platformę ARM jednak z biegiem czasu zaczęło się to zmieniać. Najpierw doszło x86 i generowanie filesystemów do użycia z UML (User-Mode Linux), potem VIA Epia (także x86). Co jakiś czas dochodzi coś nowego: MIPS używany w Meshcube, SH4 stosowany w konsoli Sega Dreamcast, ARM-EB (niektóre urządzenia Linksys). Dzisiaj dodanie nowej platformy zajmuje kilka godzin po czym można kompilować dla niej oprogramowanie (a jest w czym wybierać - w tej chwili w repozytorium znajduje się ponad 1500 pozycji).
Aktualnie system ten używany jest do budowania dystrybucji m.in. na następujące platformy:
